วันเสาร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2561

The book of my life

ไปงานหนังสือกัน

กลับมาสู่ชีวิตของเรา

วันเสาร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ไม่ได้หายไปไหน

...ไม่ได้หายไปไหน

เธออยู่ในหัวใจฉันเสมอ

แอบอุ่นอยู่ใกล้ๆหัวใจเธอ

แม้ในน้ำตาเธอที่ร้าวราน

อยู่ในความหนหลังให้ชื่นชม

อยู่แม้ในสายลมที่พรมผ่าน

อยู่ในความเจ็บร้าวยาวนาน

ที่เธอร้อยผสานเป็นเพลงลา

...ไม่เคยลืมเธอคนดี

ไม่เคยมีรักให้ใครมากไปกว่า

เก็บดอกไม้จากสายธารผ่านมา

รับรู้ความห่วงหาของคนไกล

ไม่ใช่แค่เป็นเพียงแสงเดือน

ข้างแรมที่จะลางเลือนไปได้

แต่จะเป็นแสงสว่างอยู่กลางใจ

...ไม่ได้หายไปไหนเลยคนดี

.........................................................

 +++ ถือเป็นอีกปีนึงที่ฉันพอใจ +++


บางคนถามฉันว่า...เมื่อไหร่จะไปบวช  (มองหน้า)

บางคนถามฉันว่า...บวชทำไมกิจการที่บ้านใครจะช่วยดูแล  (มองหน้า)

บางคนถามฉันว่า...เมื่อไหร่จะยอมหาแฟน  (มองหน้า)

บางคนถามฉันว่า...ตัดใจจากแฟนเก่าได้แล้วหรือ  (มองหน้า)

อยากได้ซักคนที่ไม่มีคำถาม ...แต่มานั่งเงียบๆข้างๆกัน

ฉันใช้ชีวิตไปกับความรักมา 20 ปีเต็มๆ

และเดือนนี้ก็ครบรอบ 1 ปีที่ฉันได้อยู่คนเดียวแล้ว

อนาคตไม่ได้คาดหวังอะไร

ขอแค่เดินอยู่กับปัจจุบันและมีสติเป็นเพื่อน

การจะเปลี่ยนจากคนเป็นมนุษย์ได้

คงต้องใช้ใจอย่างเดียวเท่านั้น

และคงต้องใช้ใจที่สูงเหนือธรรมชาติพอดู

บางที 1 ปีในการได้ทบทวนชีวิต

ก็ได้ข้อคิดดีๆ ที่ไม่เคยมองเห็นมันมาก่อน

จะสุขหรือทุกข์ ...แค่ยิ้มให้มันก็พอ


ปล. คิดถึงเพื่อนๆทุกคนนะคะ ^____^




วันศุกร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2552

MEMORYบ้านและสวน

จดหมายถึงนางฟ้า...


...หากจะกล่าวว่าฉันมีความหลังกับงานบ้านและสวนก็คงจะไม่ผิดเท่าไหร่นัก
เพราะเมื่องาน ธ.ค.48 จัดที่ไบเทคบางนา ฉันได้คุยกับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต
ผู้หญิงคนนี้ชื่อว่า "พี่อ้อย" ฉันรู้จักเธอจากเวปแห่งหนึ่ง และคุยกันมาก่อนหน้านี้ได้ 3 ปี
พี่อ้อยเป็นคนพิเศษที่ได้ทำงานกับหนังสือแพรว + บ้านและสวน มานานพอสมควร
พี่อ้อยเป็น ญ.รักญ. ที่เปิดเผยและมีอุปนิสัยที่น่ารักมากทีเดียวกับทุกๆคนที่ได้รู้จัก
ฉันไม่เคยเจอพี่อ้อยเลยสักครั้งเดียว แม้งานปี48 ก็คิดว่าจะไปเจอ แต่แล้วก็ไม่ได้ไปจนได้
จนเวลาล่วงเลยมาถึง เม.ย.49 ฉันโทรหาและทราบว่า เธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตแล้ว
ตั้งแต่ต้นเดือน ก.พ.49 ฉันทราบภายหลังเมื่อโทรไปที่สำนักพิมพ์อัมรินทร์
ฉันไปค้นหนังสือพิมพ์เก่าซึ่งยังเก็บไว้เพื่อความแน่ใจ ดูชื่อ-นามสกุลในหน้าหนึ่ง 10 กพ.49
นั่นแหละถูกต้อง...พี่อ้อยเป็นรายแรกในอุโมงค์บางพลัดที่ถึงกับชีวิต ( บางพลัดสมชื่อ )
เหตุการณ์วันนั้นพี่อ้อยกับพ่อของแฟนเสียชีวิต แฟนพี่อ้อยสาหัสกับแม่แฟนที่บาดเจ็บพอดู
พยาบาลเล่าให้ฟังว่าก่อนตายพี่อ้อยสติดีมาก บอกพยาบาลว่าต้องโทรหาใครบ้าง
เพราะทุกคนสลบกันหมด แต่พี่อ้อยไม่งั้น (สุดยอด) ความสามารถอันนี้ได้มาจาก...
การที่พี่อ้อยนั่งสมาธิบ่อยๆ และพี่อ้อยนั้นรู้ล่วงหน้ามาก่อนแล้วว่าตัวเองจะต้องเสียชีวิต
ไม่ถึงเดือนก่อนนี้พี่อ้อยplan program ไหว้พระ 9 วัด เพื่อต่อรองกับคนที่ไม่ใช่คน(บางตน)
ยังไม่ครบ 9 วัดเลยอ่า แต่พี่อ้อยก็เตรียมตัวกลับบ้านเก่าค่อนข้างสมบูรณ์ สั่งเสียไว้เกือบทุกอย่าง...
ถ้าวันนึงไม่มีพี่อ้อยแล้วทุกคนในบ้านต้องทำไงบ้าง ...ที่ทำงานก็ฝากกุญแจโต๊ะไว้
จริงๆพี่อ้อยก็ไม่ได้อยากไป แต่ชีวิตก็ต้องแลกกันกับสิ่งที่ทำไว้เมื่อชีวิตก่อน
ฉันได้ไปพบเธอและแสดงความเคารพรักก็เพียงหน้ารูปถ่ายที่ศาลาในวัดช่วงก่อน 100 วัน
และได้มีโอกาสไปพบกับครอบครัวที่น่ารักของพี่อ้อยที่อยู่ใกล้ๆวัด ...ซึ่งหลังๆไปจนบ่อย
อิอิ...บางทีก็ไปกินนอนบ้านพี่เค้าหน้าตาเฉย ทั้งที่ไม่เคยเจอตัวจริงๆ (ทำไปได้ ทำแล้วด้วย)
หนังสืองานศพพี่เค้าก็ขำๆ ดูเหมือนสมุดFRIENDSHIP ยังไงหยั่งงั้น สนพ.อัมรินทร์ใจดีทำให้
เวลา 4 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันก็ยังคงไปเที่ยวบ้านพี่อ้อยอยู่ ส่วนแฟนพี่อ้อยก็ยังเจอกัน
เพราะย้ายมาอยู่ที่เมืองทองใกล้ๆกัน หลังสุดก็ลากกันไปตั้งโรงทานที่วัดป่าภูริทัตตกันมา
นัยแทนใส่เหล็กทั้งตัว แต่ก็ยังเก่งอยู่เลยนะ ชอบขับรถเร็วเหมือนเดิม อิอิ (ไม่เข็ด) แต่safeขึ้น
แต่ไม่ต้องห่วงนะพี่ เพื่อนๆยังช่วยดูแลกันอยู่ นัยแทนมีคนดูแลใหม่แล้วตามประสามนุษย์
มาเดินเล่นงานบ้านและสวนแฟร์ ปีนี้ก็เพื่อมาระลึกถึงพี่น่ะแหละ ถึงพี่จะหนีไปแล้วก็ตาม ไม่ว่ากัน
ก็ขอให้พี่มีความสุขนะ อาทิตย์นี้จะไปสร้างความบันเทิงที่บ้านพี่...ให้พ่อแม่พี่มีความสุข 1 วัน
โปรดรับทราบด้วย ง่า...แต่ไม่ต้องตอบก็ได้นะคะพี่ ป๊อปเกรงใจ รึเอาแค่เสียงไม่เอาภาพก็ได้ อิอิ


ปล. เพราะฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือปล่าว อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง





+++ ข้อคิดวันนี้ +++
รักใครให้รีบบอก ...อยากเจอใครให้รีบเจอ ...อยากทำอะไรให้รีบทำ
ชีวิตคนไม่ได้ยืนยาว ในโลกนี้ไม่เคยมีอะไรแน่นอน
อย่าเอาชีวิตป๊อปเป็นตัวอย่าง อิอิ

วันพุธที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2552

Inside...คุณ Monkey

... อันเนื่องมาจากคำถามของคุณลิงค่ะ??? ^__^              









วันจันทร์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2552

BLOOM VOL.1



                 ปลายฝน...ต้นหนาว 

ช่วงนี้อากาศดีเป็นแบบความบันเทิงเริงใจของบรรดาดอกไม้ใบไม้ทั้งหลาย 

ต้นไม้ที่บ้านก็ขยันกันออกดอกให้ชื่นชม เลยมีภาพมาฝากเล็กน้อยพอให้ดูเล่น


....กระจับแคระ,กระจับแก้วหรือกระจับญี่ปุ่น ไม้ลอยน้ำ

อันนี้ชอบเป็นการส่วนตัว เพราะดูแลง่ายไม่ดื้อไม่ซน

....คุณนายตื่นสาย(สาวเชียงใหม่,แพรเซี่ยงไฮ้) ชื่อเสียงดูกันตรงการซ้อนของใบ

มีเกือบครบทุกสี บ้านไหนอยากได้มาแบ่งไปปลูกได้เลยค่ะ

....คัทลียาสีม่วง ตัวนี้จำชื่อไม่ได้แน่นอนว่าเป็น H.M.QUEEN หรือเปล่าค่ะ

แต่ออกดอกทีไร เร้าใจทุกที ดอกใหญ่มาก ได้ดูปีละ 2 ครั้งถ้าจำไม่ผิดนะคะ

....มะลิ ง่า!ได้มาจากวัด  คุณยายแม่ขาวที่่วัดป่ายกให้ เนื่องจากต้องตามธุดงค์

ไม่มีเวลาดูแล เพื่อนคนไหนอยากได้ยินดีค่ะมีอยู่ 6 กระถาง

 


....กล้วยไม้ส่วนใหญ่ ประเภทหวายหรือเอื้องมักได้มาจากฟาร์มเจ้าพระยาออร์คิด

ซึ่งเป็นเนอร์เซอรี่กล้วยไม้ส่งออก ตั้งอยู่ใกล้ๆกับที่ทำงาน

ล่าสุด (ซัก  4 ปีที่แล้ว) มีกล้วยไม้หอม  ก็หอมจริงๆค่ะ แค่เดินผ่าน

ราคาก็ตกที่ 300.- UP  ต้องปลูกเป็นกอใหญ่ถึงจะสวย


....ลูกปัดออสเตรเลีย(Coral Berry / Red)น้องคนสุดท้อง เป็นดาราหน้ากล้องของเรา

ได้มาจากร้านดอยคำ ในสนามบินดอนเมือง  ได้มาเกือบปีแล้วตอนนี้ถึงช่วงเวลาออกผล

ตัวจริงเค้าสวยมาก เหมือนลูกปัดแดงๆ ห้อยระย้ารอบๆต้น ปีนึงออก 1 หน

ชาวญี่ปุ่นถือว่าเป็นไม้มงคล นิยมให้กันตอนปีใหม่ นัยว่าแดงเหมือนพระอาทิตย์

ตอนนี้เพาะกล้าไว้ประมาณ 25 ต้นสูง 5 ซม.เพื่อนๆคนใดสนใจ ขอได้หลังไมค์ค่ะ อิอิ

จริงๆ ยังมีไม้ดอกไม้ประดับอื่นๆ อีกเยอะ ฯ อย่างเช่น ฟิโลเดนดรอน ,ลิปซาลิส

ไฮเดรนเยีย, เกลดิโอลัส, โฮย่า, นมตำเลีย, ปริกหางกระรอก,ลิปสติก, เฟริน, มอส

ว่านไก่แดง,ว่านนางคุ้ม, ว่านมหาโชค,ว่านมหาลาภ,ว่านรางเงิน,รางทอง

ว่านพญาไร้ใบ, หลิวไต้หวัน,เศรษฐีเรือนนอก...........ฯลฯ




^___"  เล่าจนเหนื่อย    ไปช่วยปลูกต้นไม้กันเถอะนะคะ

โลกใบนี้จะได้รื่นรมย์กลมๆ กลิ้งๆไปอีกนาน















                                                 

วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2552

I ... BELIEVE I CAN FLY



^________^   ครบแล้วค่ะ คืนวันอังคารที่ 13 ต.ค.นี้

เป็นคืนที่ 100 ที่ตั้งสัจจอธิษฐานไว้ต่อจากออกพรรษา

ว่าจะทำวัตรเย็นและสวดพระคาถาอิติปิโส 108 จบ ให้ได้ครบ 100 วัน

ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และกัลยาณมิตรทุกๆท่านในBlog Spot

ได้ส่งใจมาร่วมสวดมนต์และตั้งจิตร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ...

ขอให้ความดีที่ท่านได้ทำ...จงเป็นบุญที่รักษาทุกๆท่านค่ะ



ปุญญัสสิทานิ กะตัสสะ ยานัญญานิ กะตานิ เม
เตสัญจะ ภาคิโน โหนตุ สัตตานันตาปปะมาณะกา

เย ปิยา คุณะวันตา จะ     มัยหัง มาตาปิตาทะโย
ทิฏฐา เม จาปยะทิฏฐิ วา       

อัญเญ มัชฌัตตะเวริโน สัตตา ติฏฐันติ โลกัสมิง

เต ภุมมา จะตุโยนิกา       ปัญเจกะจะตุโวการา
สังสะรันตา ภะวาภะเว      ญาตัง เย ปัตติทานัมเม

อะนุโมทันตุ เต สะยัง        เย จิมัง นัปปะชานันติ
เทวา เตสัง นิเวทะยุง

มะยา ทินนานะ ปุญญานัง อะนุโมทะนะ เหตุนา
สัพเพ สัตตา สะทา โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน

เขมัปปะทัญจะ ปัปโปนตุ    เตสาสา สิชฌะตัง สุภา



ขอสัตว์ทั้งหลาย ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ
จงมีส่วนแห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำในบัดนี้
แลแห่งบุญทั้งหลายอื่นที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้ว

คือชนเหล่าใดเป็นที่รัก ผู้มีคุณ
มีมารดาและบิดาของข้าพเจ้าเป็นต้น
ที่ข้าพเจ้าได้เห็นหรือแม้ไม่ได้เห็น
แลสัตว์ทั้งหลายอื่นที่เป็นกลาง แลมีเวรกันตั้งอยู่ในโลก

เกิดในภูมิ ๓ เกิดในกำเนิด ๔
มีขันธ์ ๕ แลขันธ์ ๑ แลขันธ์ ๔ ท่องเที่ยวอยู่ในภพน้อย แลภพใหญ่
สัตว์เหล่าใดทราบการให้ส่วนบุญของข้าพเจ้าแล้ว 
ขอสัตว์เหล่านั้นจงอนุโมทนาเองเถิด

ก็สัตว์เหล่าใดย่อมไม่ทราบการให้ส่วนบุญของข้าพเจ้านี้
ขอเทพทั้งหลายพึงแจ้งแก่สัตว์เหล่านั้น

เพราะเหตุคืออนุโมทนาบุญทั้งหลายที่ข้าพเจ้าให้แล้ว
ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงอย่ามีเวร อยู่เป็นสุขเสมอเถิด

แลจงถึงทางอันเกษมเถิด
ขอความหวังอันดีของสัตว์เหล่านั้น  จงสำเร็จเทอญ

.....................................................................................

สัพเต สัตตา สะทา โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน.
ขอให้สัตว์ทั้งหลายอย่าได้มีเวรแก่กันและกัน
จงเป็นผู้ดำรงชีพอยู่เป็นสุขทุกเมื่อเทอญ.

กะตัง ปุญญะผะลัง มัยหัง สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต.
ขอให้สัตว์ทั้งหลายจงได้เสวยผลบุญ
ที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญด้วยกาย วาจา ใจ แล้วนั้นเทอญ.
.....................................................................................


+ + +  ปัตตานุโมทนามัย = บุญสำเร็จได้ด้วยการอนุโมทนาบุญ + + +

วันเสาร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2552

NOTE PAD1

อ่านแล้วมีความสุข!



เลขา: ‘ ท่าน คะ…มีคนจะขอเรียนสายท่านค่ะ’

ผู้จัดการ: ‘ ใครครับ’

เลขา: ‘ เขาบอกว่าชื่อ ความรัก ค่ะ’

ผู้จัดการ: ‘ อืมม.. บอก เค้าว่าผมงานยุ่งมาก’

……… เวลาผ่านไป……

เลขา: ‘ ท่านค่ะ ความรัก ยังงรอสายท่านอยู่ค่ะ’

ผู้จัดการ: ‘ อือ…บอกไปว่า ผมไม่สะดวกรับสายนะ’

………. ผ่านไป……….

เลขา: ‘ ท่านคะ’

ผู้จัดการ: ‘ คุณ…ความรัก อีกเเล้วใช่ไหมครับ บอกว่าผมงานยุ่ง ไว้ผมจะ…

เลขา: ‘ ไม่ใช่ ค่ะ! มีคนจะคุยเรื่องงานค่ะ’

…… ในวันที่หัวใจว่างว่าง ว่าง …..

mobile Phone: You have 1 new message in your mailbox

‘Please call.. Goodbye from ความรัก’

ผู้จัดการ: ‘ ช่วยต่อสายความรักให้ผมหน่อย’

เลขา: ‘ ค่ะ’ …………’

ตู้ดๆๆๆ ………. ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

กรุณาฝากข้อความเเละหมายเลขโทรกลับค่ะ… ‘

เลขา: ‘ ติดต่อไม่ได้ ค่ะ จะให้ฝากข้อความไหมคะ’

ผู้จัดการ: ‘ ไม่ต้องครับ’

ความเหงา เข้ามาเยือน… แล้วเวลาก็ผ่านไป ผ่านไป …………. ผ่าน ไป………..

‘ความรักที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาฝากข้อ

ความเเละหมายเลขโทรกลับค่ะ’

ผู้จัดการ: ‘ ความรักครับ คือ ผม…เห็นคุณเงียบหายไปไม่รู้ว่าสบายดีไหม

ช่วงก่อนหน้านี้ผมงานยุ่งตลอดไม่มีเวลาว่างต้องขอโทษ

ด้วย ไม่รู้ว่าจะสายไปไหมถ้าจะบอกว่าผมพร้อมที่จะมีความรักเเล้ว

ถ้าได้รับข้อความเเล้วช่วยติดต่อกลับด้วยนะ ครับ’

ร อ ร อ ร อ รอคอยความรักจนถึงวันนึง…..

เลขา: ‘ ท่านค่ะ ความรักโทรมา ให้ปฏิเสธไปเลยไหม คะ ?’

ผู้จัดการ: ‘ ไม่ต้อง รีบโอนสายมาเลย’

ผู้จัดการ: ‘ สวัสดีครับความรัก คุณหายไปไหนมา ขอโทษ

ด้วยนะครับ ผมไม่มีเวลาใส่ใจ ไม่เคยสนใจตลอดเวลาที่ผ่านมา

ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับชีวิตผม ผมขอโทษ…’

ความรัก: ‘ ดิฉัน ไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ ไม่ว่าจะอย่างไร

ความรักอย่างดิฉันก็มีหน้าที่ให้ความรักเสมอ

เมื่อใดก็ตาม ที่คุณเปิดใจต้อนรับ

เมื่อนั้น คุณก็จะได้เป็นเจ้าของความรัก เเต่ที่ผ่านมาไม่

ได้ติดต่อก็เพียงเพราะว่าฉันไม่ได้จ่ายค่าโทรศัพท์ค่ะ!



ปล.  เงิน มีค่าเสมอเเม้กับความรัก เเต่อย่าให้ถึงขนาดว่า ความรัก ซื้อ ได้ด้วยเงิน...


( CREDIT FOR MUSIC JEED.COM )